Μέσο των ηλεκτροδίων , περνάει στον οργανισμό πολύ χαμηλής έντασης ηλεκτρικό ρεύμα (πληροφορίες) . Οι πληροφορίες περνάνε μαζί με το ηλεκτρικό ρεύμα , και ανάλογα με την αντίδραση του οργανισμού (αύξηση ή μείωση της αντίστασης ή της εμπέδησης) εκτιμάται το αποτέλεσμα . Αν η εμπέδηση (η αντίσταση) του οργανισμού αλλοιώνεται όταν εισάγονται πληροφορίες , τότε η απάντηση είναι παθολογική . Όταν η αντίσταση μειώνεται (άρα η αγωγιμότητα αυξάνεται) θεωρούμε ότι ο ιστός πάσχει από φλεγμονή (INFLAMMATION).
Παράδειγμα: Ο διογκωμένος φλεγμονώδης ιστός (πλούσιος σε υγρά και ιόντα) έχει λιγότερη αντίσταση από ένα υγιή. Αντιθέτως αν η αντίσταση αυξάνεται (άρα η αγωγιμότητα μειώνεται) θεωρούμε ότι ο ιστός πάσχει από εκφύλιση (DEGENERATION). Λογικό ένα ήπαρ με κίρρωση να έχει μεγαλύτερη αντίσταση από ένα υγιές (που έχει περισσότερα υγρά, ιόντα κ.λ.π.)
Η υπερευαισθησία τροφίμων αναφέρεται σε όλους τους τύπους υπερβολικών αντιδράσεων που ένας οργανισμός μπορεί να έχει σε ένα συστατικό τροφίμων. Η ευαισθησία τροφίμων περιλαμβάνει την αλλεργία τροφίμων και την δυσανεξία τροφίμων.
Η αλλεργία τροφίμων είναι μια συγκεκριμένη μορφή υπερευαισθησίας τροφίμων που ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, που έχει αποτέλεσμα μια υπερβάλλουσα αντίδραση του οργανισμού. Μια ανοσολογική αντίδραση είναι μια αντίδραση στις ξένες ουσίες που εισάγονται στο σώμα. Ένα αλλεργιογόνο (σχεδόν πάντα μια πρωτεΐνη στα προσβάλλοντα τρόφιμα) ενεργοποιεί μια αλυσίδα αντιδράσεων στο ανοσοποιητικό σύστημα συμπεριλαμβανομένης της απελευθέρωσης των αντισωμάτων. Αυτά τα αντισώματα προκαλούν την απελευθέρωση χημικών ουσιών του σώματος, όπως η ισταμίνη, οι οποίες προκαλούν τα διάφορα συμπτώματα όπως φαγούρα στο δέρμα, ρινική καταρροή, βήξιμο ή δύσπνοια.
Τα κοινά αλλεργιογόνα τροφίμα είναι το αγελαδινό γάλα, η σόγια, τα αυγά, τα φρούτα, τα φιστίκια, τα φουντούκια και τα θαλασσινά. Πρόσφατα έχουν παρατηρηθεί αλλεργίες σε προϊόντα που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά στην Ευρώπη όπως το ακτινίδιο ή το μάγκο.
Ακόμα και μια μικρή ποσότητα των πρωτεϊνών στα τρόφιμα μπορεί να προκαλέσει μια αλλεργική αντίδραση. Το ανοσοποιητικό σύστημα προστατεύει το σώμα μας από τις επιβλαβείς ξένες πρωτεΐνες (δηλ. αντιγόνα) δημιουργώντας μια αντίδραση για να τις αποβάλει. Σε μια αληθινή αλλεργική αντίδραση, το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει τα αντισώματα. Ένα αντίσωμα είναι μια πρωτεΐνη που δεσμεύει ένα αντιγόνο για να το αδρανοποιήσει και να το αφαιρέσει από το σώμα. Η κατηγορία αντισωμάτων γνωστή ως ανοσοσφαιρίνη Ε (Ig Ε) αντιδρά με το αντιγόνο και αυτό προκαλεί στη συνέχεια μια αντίδραση με τα κύτταρα των ιστών και των βασεόφιλων δομών(τύπος κυττάρου του αίματος). Τα κύτταρα ιστών βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια του δέρματος και στις μεμβράνες που ευθυγραμμίζουν τη μύτη, την αναπνευστική οδό, τα μάτια και το έντερο. Μια ουσία που ονομάζεται ισταμίνη ή άλλες ουσίες όπως λευκοτριένες και προσταγλανδίνη απελευθερώνονται από τα κύτταρα ιστών και προκαλούν τις αλλεργικές αντιδράσεις. Αυτές οι δυσμενείς αντιδράσεις είναι άμεσες και συνήθως εντοπισμένες.
Ευτυχώς, οι περισσότερες αλλεργικές αντιδράσεις στα τρόφιμα είναι σχετικά ήπιες, αλλά ένας μικρός αριθμός ανθρώπων εμφανίζει αντιδράσεις πολύ έντονες και απειλητικές ακόμα και για την ζωή τους, αυτού του είδους η αντίδραση ονομάζεται αναφυλακτική καταπληξία . Αναφυλακτική καταπληξία είναι μια ξαφνική πτώση στην πίεση αίματος που μπορεί να είναι μοιραία εάν δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα. Μπορεί μερικές φορές να εμφανιστεί σε λίγα λεπτά της έκθεσης. Τα φιστίκια είναι ευρέως γνωστά για την πρόκληση αναφυλακτικής καταπληξίας και η αντιμετώπιση έκτακτης ανάγκης περιλαμβάνει τη χρήση ένεσης αδρεναλίνης χάρη στην οποία ανεβαίνει η πίεση, διευκολύνεται η αναπνοή και μειώνεται το πρήξιμο.
Μερικές αλλεργικές αντιδράσεις απαιτούν αρκετές ώρες ή ακόμα και ημέρες ώστε να αναπτυχθούν. Αυτές ονομάζονται καθυστερημένες αντιδράσεις υπερευαισθησίας τα χαρακτηριστικά συμπτώματα αφορούν το δέρμα, τους πνεύμονες και τα έντερα.
Η δυσανεξία τροφίμων είναι μια δυσμενής αντίδραση σε τρόφιμα που δεν αφορά το ανοσοποιητικό σύστημα. Η αντίδραση οφείλεται στην μη-πέψη/μη-απορρόφηση συγκεκριμένου τροφίμου ή ενός συστατικού. Τα συμπτώματα είναι διαφορετικά για κάθε άτομο. Τα παραδείγματα είναι δυσανεξία λακτόζης, δυσανεξία σίτου και δυσανεξία καρυδιών.
Προς το παρόν, καμία επαρκής θεραπεία δεν υπάρχει για να θεραπεύσει τη δυσανεξία τροφίμων. Η μόνη αποτελεσματική αντιμετώπιση είναι η αποφυγή των τροφίμων που την προκαλούν. Μόνο για τη δυσανεξία λακτόζης υπάρχουν παρασκευάσματα με το ένζυμο της λακτάσης σε ορισμένες χώρες.
Τύποι αλλεργιών και δυσανεξιών τροφίμων
Πρέπει να σημειωθεί ότι σε μερικές περιπτώσεις το ίδιο προϊόν μπορεί να προκαλέσει αλλεργία καθώς επίσης και δυσανεξία:
Γάλα: αλλεργία στις πρωτεΐνες του γάλακτος, δυσανεξία στη λακτόζη
Σίτος: αλλεργία στις πρωτεΐνες του σίτου, δυσανεξία στο γλουτένιο (κοιλιακή πάθηση)
Δυσανεξία στη λακτόζη
Δυσανεξία στη φρουκτόζη
Γλουτένη και σίτος
MSG